Ostatnio przeszedłem na Kadzielni dwie nowe drogi. Wiem, że Leszek Janowski (i kilku jego towarzyszy) chodził różnymi drogami po ścianach Skałki Geologów ale sądzę, że mogę te drogi opisać. Pierwszą nazwałem "Lotem Sokoła" a osoby które ją przejdą chyba zrozumią. Droga poprowadzona samotnie od dołu z własną asekuracją. Droga prowadzi prawym ograniczeniem szarej ściany skalnej na prawo od Południowego Filara Skałki Geologów, bardziej na prawo od tej partii skały jest wyraźna depresja, której prawym ograniczeniem jest duża załupa z trawami w środkowej jej części. Droga startuje obłym żeberkiem wprost w górę ok. 10m (IV+) i tutaj można osadzić w kieszeni skalnej heksa, a powyżej w dziurze cama nr 2. W tym miejscu rośnie stromizna i skała jest trudna- następne trzy metry to VII. Można to miejsce obejść z prawej strony żeberka (V). Wychodzimy na dobry stopień nad którym w dziurce skalnej jest hak z pętlą (dobra łyżka!)Powyżej żeberko zanika w małym kociołku z głogiem. Nie wchodzimy do kociołka i idziemy ukośnie w lewo po dobrych stopniach(III)-po sześciu metrach kieszonka skalna na heksa lub cama nr 1. Powyżej jest dobry stopień pod spiętrzeniem ściany. Wprost w górę skała jest krucha i ryzykowna, ale nieco w lewo nad stromą ścianką jest wygodny trawniczek. Przez ściankę wprost 3m (V+), lub z jej prawej strony (IV+) na trawniczek (tu można założyć pętlę na pieniek róży), a z niego wprost na wierzchołek Skałki Geologów jeszcze ok. 20m (II).
Druga droga (nazwałem ją "Piąta Mila") prowadzi lewym skrajem opisanej depresji wprost w górę. Zaczyna się skalnej rynnie z dziurami tam gdzie trawy na rozległym tarasie w dolnej partii ściany podchodzą najwyżej. Rynną w górę 4m (IV w dziurach można zakładać roksy, tricamy, friendy) pod krzak głogu (granatowa pętla na pieńku), który możemy obejść (bo kłuje) z lewej lub z prawej na duży trawiasty stopień. Tu w skale jast osadzony z dawnych lat masywny dwuteownik zagięty w dół, a zanim jest wbita masywna rynna do asekuracji. Nad stopniem pokonujemy ściankę (V) i po 5 metrach jesteśmy w zacięciu (stąd można wyjść trawersem w prawo do opisanej powyżej załupy). Na lewej ściance zacięcia jest świetna kieszeń skalna na dużego heksa, tricama nr 4 lub cama nr 2. Krótki trawers w lewo prowadzi nas na stopień na żeberku (łączymy się z drogą "Lotem Sokoła") i idziemy wprost w górę obok krzaka głogu (pętla na pieniek) przez ściankę do górnej części depresji. Tu niespodzianka: przed nami otwór dużej jaskini! Obok jaskini z lewej strony pień orzecha włoskiego (pętla do asekuracji) i tędy idziemy do góry na półkę (kłujące krzaki) obok wylotu Jaskini Przechodniej w Skałce Geologów.

Możesz opisywać,ale nie wprowadzaj swoich nazw.Wygląda to tak byś chciał ul.Sienkiewicza nagle zamienić w ul.św Anna.Przede wszystkim nie są to nowe drogi!,lecz skróty którymi 40 lat temu chodziło się zakładać stanowisko.Tylko autor wytyczenia nowej drogi ma prawo do jej nazwania .Jeżeli tzw.Twoje nowe drogi nie miały nigdy nazwy ,tzn.że tak powinno zostać i nie zmieniaj historii!

Grzegorz Nocuń Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> W 1975 roku na włąsnej i od dołu
> ze św. pamięci Wojtkiem Myszkowskim przeszliśmy
> na wprost okap Jaskini Jeleniowskiej (obecnie
> Black&White)

Możesz Grzegorzu przybliżyć historię tego przejścia?


pozdrawiam!

Witam . Nazywam się Skobierzyński Andrzej i zbieram materiały na temat mało znanych epizodów (acz niejednokrotnie bardzo ciekawych)z historii wspinaczki . I gdy ujrzałem nazwisko WOJTKA MYSZKOWSKIEGO któreg znałem i bardzo blisko się przyjaźniliśmy , choć ja nie wspinałem się z powodu urazu jak to teraz nazywają płytka woda płytka wyobrażnia , musiałem się odezwać chcąc poznać osobę z którą WOJTEK związał się liną . Ponadto być może gdzieś się spotkaliśmy bo mimo że się nie wspinałem jeżdiłem z kaskaderami bardzo często pod Kraków . WOJTEK bardzo starannie dobierał sobie towarzyszy z powodu swojej brawury, bo miał kilka twardych odpadnięć gdzie mogło skończyć się to poważnymi skutkami a nie został w porę wyłapany . Jeszcze jeden powód dla którego piszę to nie przypominam sobie ani w żadnych notatkach nie znalazłem wzmianki na temat zrobienia przez Wojtka takiej drogi na KADZIELNI .A byłby to jak na owe czasy dość spory wyczyn i z pewnością nadano by tej drodze nazwę .Może ogólnie droga nie sprawia większych trudności ale samo wyjście nad jaskinie i założenie tam asekuracji jest problematyczne. Mogę to wnioskować z opisów i zdjęć gdyż nigdy nie byłem w Kielcach na Kadzielni. z poważaniem Andrzej

Cześć

Adam jak to było z B&W, kto, kiedy i w jakim stylu załoił? Pytam bo wiem, że prowadziłeś kiedyś skrupulatnie kajet/dziennik.
Było by super gdybyś go udostępnił tak abyśmy w końcu zweryfikowali poprawność używanych obecnie nazw. Wypadało by też w końcu uszanować "Ojców" i w topo umieścić nazwiska autorów i daty przejść (chociaż przybliżone).
Leszku może ty też masz jakieś zapiski?

pzdr

Ja żadnych zapisków odnośnie wspinania na Kadzielni i podkieleckich skałach nie mam bo nie robiłem takich notatek. Z tego co pamiętam to B&W po raz pierwszy zrobił niejaki Lesław (nazwiska nie znam), który później pojechał studiować do Krakowa. Mogło to być na początku lat 80-tych XX w. W tym też czasie w Kielcach działała grupka młodych ludzi: Lesław, Jarosław Bednarz, Leszek Dziubiński i inni, których nie pamiętam - lecz byli oni powiązani ze środowiskiem spleologicznym i później działali w środowisku krakowskim (AKG AGH) gdzie pojechali studiować.
Wizja lokalna na Kadzielni by się bardzo przydała, tylko trzeba ustalić datę.
Pozdrawiam - LeszekJ

Jak wspomniałem nigdy nie byłem w KIELCACH .Często jeżdiliśmy z Wojtkiem do Warszawy i Wojtek nigdy nie wspominał że jest w K-C INTERESUJĄCY go problem warty bliższej konfrontacji ,a wystarczyło wysiąść po drodze na kilka godzin.Pod Krakowem była tak duża ilość nie rozwiązanych i nie zrobionych dróg że tam skupiona była cała rywalizacja.Z tego co wiem środowisko warszawskie również w tamtym czasie nie było zainteresowane Kielcami.Jedynie dwu może trzy krotnie warszawscy speleolodzy jadący z nami pociągiem wysiadali w Kielcach gdzie hucznie witali ich tubylcy .Wiem że siostra Wojtka przechowuje zdjęcia i zapiski z tamtych lat. Miałem dostep do tych materiałów jakieś sześć lat temu i nie kojarzę wzmianki o Kadzielni choć przyznaję że bardziej byłem zainteresowany innym tematem .Postaram się zbadać ten wątek ,lecz będzie to trudne gdyż dzieli mnie duża odległość z polską a i siostra Wojtka obecnie mieszka w Angli. Jednak myślę że jest to wykonalne lecz odległe w czasie.Być może pomocny okaże się pan Grzegorz

Można drogi ponumerować, albo nazwać. Tylko po to, żeby odróżnić ich przebieg/linię. Hm, 40 lat, skróty. W 1975 roku na własnej i od dołu ze św. pamięci Wojtkiem Myszkowskim przeszliśmy na wprost okap Jaskini Jeleniowskiej (obecnie Black&White), Filar Wschodni Skałki Geologów w linii maksymalnego spiętrzenia oraz drogi na ścianie południowej i zachodniej.
popr. literówkę ( włąsnej- własnej)



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2014-09-12 17:17 przez Grzegorz Nocuń.

Witam panie Grzegorzu widzę że nie uważnie śledzi pan własny wątek nie o literówkę tutaj chodzi. Proszę przeczytać poprzednie posty i do nich się odnieść.

Jak wyceniliście Black&White ? po wyjściu z okapu przecinaliście płytkę z której strony? Obecnie ceniona jest na 6.3+/4 więc chyba było to duże wydarzenie jak na tamte lata? Jaka była najtrudniejsza droga w Polsce w tym okresie?
kuba

Z prywatniej konwersacji dowiedzialem sie, ze bylo to hakowe przejscie. Wycenione na V+ H3, a obecnie byłoby A1+.




pzdr!

Posiadam zapiski i opiszę.Na początek mogę podać :
1.Okap nad Jeleniowską

-Pierwsze przehaczenie rok 1977 (autor Krzysztof Drożdżeński)
-Górna rok 1979 (Krzysztof Korpiela)
-Dolna rok 1984 (Krzysztof korpiela)
przeloty:haki w okapie, na wyjściu w rysce pionowej zlewej strony i powyżej rysa pozioma.Przejście okapu łączy sie z diretissimą i jako całość nosi nazwę "Droga dla Ewy"-autor Korpiela

Witam
Jeśli chodzi o bleck&white to ja słyszałem o przejściu Lesława Jakubowskiego (pierwsze przejście 2+1 na mnichu). Nie znam szczegółów czy z dołem czy na wędkę? - info od starszych członków speleo

A czy Krzysztof Korpiela to "mały krzyś? bo również słyszałem z kilku źródeł o przejściach Krzysztofa. Z tego co mi się wydaje wybył do Lublina. Kiedyś z 14lat temu spotkaliśmy go z Michalskimi na Stokówce.

Tak jak Chłopaki mówią Kadzielnia była w tamtych czasach tak uczęszczana jak obecnie Stokówka. Także wszysto co ciekawsze było robione. Świadczą o tym znajdywane przeze mnie pozostawione haki w wydawałoby się dziewiczych ścianach[wilka PN] gdzie obecnie jest wspinanie Drytoolowe. Także wyślizg na klepsydrze czy wschodniej.


Pozdrawiam

Herman

Tak Krzysztof Korpiela-to "Mały Krzyś"

Na przełomie lat 70 i 80 to mało kto posiadał samochód, więc najbliżej i najłatwiej było się dostać na Kadzielnię. Z tego powodu skały Kadzielni zostały usłana siatką różnych dróg, z których tylko nieliczne posiadały nazwy. Wspinaliśmy się latem i zimą, najczęściej na wędkę. Najczęściej wspinaliśmy się w niedziele. Latem zdarzały się przejścia z dolną asekuracją (asekuracja z haków i kostek) lub też bywało że i bez bez asekuracji.
Na Stokówkę było niestety daleko. Musieliśmy jechać do Chęcin autobusem miejskim i z rynku iść na piechotę - więc po prostu nie bardzo nam się tam chciało chodzić i bywaliśmy tam bardzo rzadko. Bliżej było na Zelejową i tam bywaliśmy zdecydowanie częściej.
W moim poście wyżej wspomniany Lesław to Lesław Jakubowski (tak jak pisze Herman). "Mały Krzyś" to Krzyś Korpiela.
Wspinał się też "zięć" (?) Rubinowskiego. Przychodził na Kadzielnię ze swoim kolegą (imienia nie pamiętam). Któryś z nich gdzieś spadł i doznał kontuzji kręgosłupa. Wspinał się też prze jakiś czas człowiek o imieniu Lucjan. Adam C. - pamiętasz może tych ludzi?
Pozdrawiam - LeszekJ.

Leszek pokazywałeś kiedys fotki z (hakowych/klasycznych?) przejść na Zelejowej, perełki!! Warto by to zdygitalizować w klubowej galerii, masz taką możliwość?

Nie mogę się rozpisywać ze względu na brak czasu. Widzę tutaj wzmianki o pierwszych przejściach na rok 77 a pan GRZEGORZ wspomina rok 75 . poza tym czy ktoś z Kielekiego towarzystwa wspinaczkowego z tamtych lat pamięta kolegę GRZEGORZA NOCUNIA .Bo w Krakowskim gronie ani tym bardziej Warszawskim oraz Łódzkim o takim człowieu nie słyszał .być może był związany ze ŚLĄSKĄ JAKĄŚ GRUPĄ .WOJTEK MYSZKOWSKI jak wcześniej wspomniałem nie chętnie wspinał się z przypadkowymi osobami . Zresztą zespły starały się trzymać razem i tym temacie nie było większych roszad . Najlepiej aby pan Grzegorz dokładniej wypowiedział się w tym temacie. pozdrawiam Andrzej S

Ja zacząłem się wspinać w 1977 roku. Na Kadzielni było już wytyczonych bardzo dużo różnych dróg, więc na pewno ludzie się wspinali wcześniej, pewnie jeszcze przed 75.
Pozdrawiam - LeszekJ.

Musiał bym być niezłym łojantem, gdyby spotkanie z Kadzielnią zaczęło się od sieknięcia okapu.Pierwsze drogi z K.Drożdżeńskim (członek K.W.Kraków, pózniej prezes AKA Lublin)były trochę łatwiejsze.Rysa nad Jeleniowską 1974r,zachodnia Lewy-Prawy Blizniak 1975r,Klepsydra 1975r,południowa Filarek 1975r,wschodnia Filar Narożny 1975r,Zachody 1975r,północna Filar 1977r.Pierwsze podstawowe drogi na każdej ze ścian.Dopiero pózniej powstawały trudniejsze warianty.Przyszedł L.Janowski (ostał sie naszym trenerem,wytyczył cele) i razem doszliśmy do okapu nad Jeleniowską/

Witam LESZKU .Wnioskuję że znacie się z panem GRZEGORZEM z tamtych lat ??? Pozwoliłem sobie na przejrzenie wszystkich postów pana GRZEGORZA i niektórych wątków i coraz bardziej zaczyna mnie intrygować ta barwna postać.Zastanawia mnie kilka rzeczy np. czemu teraz dopiero po 40 latach wspinaczki zabrał się za wyznaczanie nowych dróg i wymyślanie tak poetyckich nazw ???Czy do tej pory nie miał weny twórczej???z innymi pytaniami na razie się wstrzymam Andrzej S