Wierzę, że sen Tomka o Nandze się spełnił...
RIP



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2018-01-28 20:10 przez klenio.

Quote
wspinanie.pl
Tuż przed tegoroczną, zakończoną tragicznie wyprawą napisał:

"Ta góra nie daje mi spokoju, dlatego muszę tam wrócić."

Zrządzeniem przewrotnego losu dostał czego chciał... RIP.

Światłość wiekuista niechaj Mu świeci.

Romantyczny szaleniec, szkoda tego świra.

PS. Ta francuzka jest chyba z tytanu.

PS2. Akcja ratunkowa to coś czego świat nie widział, jak Bielecki to szemrana postać to zagrali ostro!

Alpinizm wysokogórski, jak jeden z psychologow zauwazyl, to powolny proces autodestrukcji - duzo w tym prawdy. Szkoda chlopa, jak kazdego.

(")

1 % podatku dla rodziny Tomka Mackiewicza

[www.fundacjakukuczki.pl]

[wspinanie.pl]

"Na początku spotkania prowadzący zdecydowali się poruszyć temat bardzo dla nas wszystkich bolesny i przykry. O tragedii na Nanga Parbat i samym Tomku Mackiewiczu Wojtek Kurtyka wypowiedział się w słowach prostych i pięknych. Z przejęciem mówił o tym, czym według niego jest alpinizm wysokościowy i jak pozwala przełamywać bariery własnych możliwości, co z kolei prowadzi do wolności egzystencjalnej.

W pewnym sensie jest sztuką wolności. I taka postawa była wyraźnie widoczna u Mackiewicza. Takie podejście było też kwintesencją wspinania dla Jurka Kukuczki (…). To co spotkało Tomka, wynikało z niepohamowanego dążenia do osiągnięcia własnego celu i własnego kresu (możliwości). Jego śmierć jest dla mnie niesłychanie osobistą sprawą. Proszę mi wierzyć, że bardzo przeżywałem te ostatnie dni i nie mówię tego pod publiczkę. Jest to utrata jednego spośród nas. Jednego z najbardziej wolnych, niezależnych ludzi, postępujących zupełnie niestandardowo.

Tomek w dużym stopniu wyzwolony był ze sztampowego myślenia. To, co robił w swoim himalaizmie, jest czymś absolutnie niebywałym. Zdumiewa, że to pierwsze wejście w zimie na ośmiotysięcznik w stylu alpejskim jest dziełem człowieka, który nie przeszedł przez żadne kursy wspinaczkowe, który właściwie nie przeszedł mozołu technicznego wspinania. On podążał za jakimś fantastycznym instynktem kreatywnym, posługiwał się linami rolniczymi, jechał w te góry bez jakichkolwiek zabezpieczeń. Strasznie go za to potępiano. Był obiektem szyderstwa i kpiny. Ale ja postrzegam właśnie dokładnie w tym jego zachowaniu jakiś niebywały artyzm. Postrzegam go chyba jako najbardziej pokrewną duszę w całym polskim wspinaniu. Jest to dla mnie straszenie przykra strata."

zastanawia mnie skąd Kurtyk wziął ten styl alpejski; mnie się nie udało znaleźć informacji na temat działań zespołu Mackiewicz-Revol;

poz_dr

Bardzo, bardzo ciekawe spostrzeżenie.
Zastanawia kwestia ewentualnego zaporęczowania trudności, zejść aklimatyzacyjnych..

Ale na pewno nie był to styl oblężniczy.
Skoro też Zwierzu - inicjator "jednego pchnięcia" w Himlayah, twierdzi, że to styl alpejski, to ciężko twierdzić inaczej.
Faktem jest też, że "zimowy styl alpejski" w Himalayah nie został jeszcze przez nikogo "zdefiniowany". Było by więc pięknie gdyby historia zapamiętała Mackiewicz i Revol jako protoplastów tegoż.

W dalszej części rozmowy Wojtek Kurtyka mówi (w innym kontekście) o swojej działalności w stylu alpejskim bez jakiegokolwiek zaplecza... Wydaje mi się, że w dużej mierze na tym opiera swą opinie o wejściu Revol i Mackiewicza.

Również jestem ciekaw tej dyskusji, widzę, że na innych forach temat jest już wałkowany, niestety mało merytorycznie i bez poszanowania okresu żałoby.
Z pewnością Kurtyka nie rzuca słów na wiatr.

Pozdr.

>>Skoro też Zwierzu - inicjator "jednego pchnięcia" w Himlayah, twierdzi, że to styl alpejski, to ciężko twierdzić inaczej.

Kleniu - Kurtyk nie twierdzi;
a nie twierdzi, bo najwyraźniej nie wie;
on przypuszcza;

nie wiem jak to się stało, że przepisujący jego wypowiedź pominął słowo "zapewne", zmieniając radykalnie treść wypowiedzi;

tam nie ma: "Zdumiewa, że to pierwsze wejście w zimie na ośmiotysięcznik w stylu alpejskim"

tam jest: "I zdumiewa, że zapewne to pierwsze wejście w zimie na ośmiotysięcznik w alpejskim stylu"

za SJP PWN:
zapewne
1. «partykuła wyrażająca przypuszczenie mówiącego, że komunikowany w zdaniu sąd jest prawdziwy

ergo - na razie nie wiemy w jakim stylu wspinał się zespół Mackiewicz-Revol;

poz_dr

Brak "zapewne" robi różnicę...
Ciekawe czy tryb przypuszczający Kurtyki dotyczy samego faktu wejścia na szczyt czy raczej pierwszeństwa "w stylu" - zgadywał bym, że tego drugiego.
Może być tak, że twardego dowodu wejścia nigdy nie będzie, o stylu pewnie się coś dowiemy.



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2018-02-01 20:46 przez klenio.

a tego mi się nie chce już rozbierać i nicować;
mnie wystarczy świadomość, że Kurtyk jednak niczego nie stwierdza;

natomiast żenującym jest, że medium chcące uchodzić za najpoważniejsze w branży, dopuszcza się tak rażącego przeinaczenia wypowiedzi;
do tego wypowiedzi mistrza;

poz_dr

Nic nowego.
Wpisują się jedynie w wyznaczone już dawno ramy własnego dziadostwa - standart taki.